نوشته هایی از آیت الله دستغیب

^{محبت ثبات قدم می دهد}

^{حضرت باقر (ع) فرمود : خداوند دوستی علی (ع) را در قلب کسی که جا داد پایش به معصیت نمی لغزد مگر اینکه خدا ننگهمیدارد قدمش را و برای او حفظ می فرماید قدم دیگر را .}

^{گفتار جابر انصاری}

^{و در وصیت جابر به عطیه کوفی است که می فرماید : اگر دوستان اهلبیت پایشان بلغزد بواسطه زیادتی گناهانشان بسبب محبتشان بر ایشان قدم دیگری ثابت خواهد ماند .}

^{استغفار ملائکه برای دوستان علی (ع)}

^{و در روایات کثیر است که ملائکه برای دوستان اهلبیت (ع) استغفار می نماید چنانکه در بحار از طریق عامه نقل کرده که : خدا از نور صورت علی (ع) هفتاد هزار ملک خلق فرموده که برای او و دوستانش تا روز قیامت استغفار می نمایند .}

^{دوستی علی گناهان را می شوید}

^{بلکه صریح روایت است که دوستی علی (ع) خودش پاک کننده گناهان است چنان که پیغمبر (ص) فرموده: دوستی علی (ع) گناهان را می سوزاند چنان که آتش هیزم را .}

^{زدل سواد معاصی برون برد مهرش                       چنانکه ماه برد ظلمت شب دیجور}

^{زحب اوست به روز جزانه از طاعت                         امید  مغفرت از حی لایزال غفور} 

^{با بلاء گناهان را پاک می کند}

^{در روایات است که خدا دوستان اهلبیت را که گناهکارند  در دنیا به انواع بلاها مبتلا می فرماید تا قبل از مرگ پاک شده باشند و اگر زیاد باشد به سختی جان دادن و اگر زیاد تر باشد به سختی ها و شکنجه ها و شکنجه های برزخ  تا وقتی که وارد محشر می شوند پاک بوده و اگر بر فرض آنقدر گناهکار باشد که تا آن وقت هم هنوز پاک نشده باشند به واسطه کثرت گناه به آتش دوزخ می روند و پس از پاکی بیرون خواهند آمد و نمی ماند در جهنم کسی که در قلب او ذره ای ایمان و محبت اهلبیت باشد و ماندن همیشگی در دوزخ مخصوص کفار و دشمنان اهبیت است .}

^{بهره برداری به اندازه دوستی است}

^{ضمنا این نکته هم یاد آوری شود که کم یا زیاد ماندن در عذاب تابع شدت و ضعف محبت اهلبیت است . اگر محبت زیاد باشد زودتر به شفاعت خواهد رسید بلکه در حال احتضار به فریاد او خواهند رسید چنان که در حالات جناب سید حمیری است .}

^{شهوات مانع محبت است}

^{گاه هم می شود که به واسطه زیادتی حب مال و شهوات و کمی یا نبودن محبت اهل بیت (ع) موقع مرگ آل محمد را فراموش می کند و فقط آنچه را که مورد علاقه شدید اوست در نظر دارد .}

^{آیا گفتار تنها کافی است ؟}

^{پس از این که حضرت علی (ع) صفات شیعیان را ذکر فرمود چنین گفت : آیا همین قدر که شخص به زبانش بگوید علی را دوست میدارم و دارای ولایت او هستم کافی است در حالی که به آنچه که مقتضای اعتقاد او است از متابعت اهلبیت در او نباشد پس اگر مخالف شیعه بگوید من دوست محمد (ص) هستم و محمد (ص) از علی (ع) افضل است پس من از شیعه افضل هستم شیعه را چه حجتی بر اوست و او هم امر به پیروی اهلبیت (ع) فرمود در جواب می گوید : دوستی علی (ع) هم به زبان نیست و در پیروی اوامر اوست . پس چنان که دوستی محمد (ص) مخالف را به واسطه متابعت نکردنش نتیجه نمی دهد دوستی علی (ع) با مخالفت طریقه او نتیجه ای ندارد . بعد می فرماید بین خدا و کسی خویشاوندی نیست محبوب ترین بندگان و گرامی ترین ایشان کسی است که از همه با تقوی تر باشد و بیشتر او را اطاعت کند.}

^{فرمایش مجلسی در اقسام تقوی}

^{علامه مجلسی می فرماید : ورع بر چهار قسم است :}

^{1-     ورع تابعین و آن پرهیز از محرمات است .}

^{2-     ورع صالحین و آن پرهیز از مشتبهات است که در حرام واقع نشود .}

^{3-  ورع متقین و آن پرهیز از مباحات است که در حرام واقع نشود مانند ترک سوال از حال مردم از ترس اینکه مبادا در غیبت بیفتد .}

^{4-  ورع صالکین و آن اعراض از غیر خداست از ترس ضایع شدن عمر عزیز در کارهای بیهوده هر چند منجر به حرام نشود .}